1.جهت پيشگيري از ابتلا به هپاتيت C آيا واكسيناسيون و يا تزريق ايمونوگلبولين ابداع شده است؟
خير ابداع نشده است. بنابراين بهترين طريقه پيشگيري عدم مواجهه با ويروس و آموزش روش‌هاي پيشگيري از مواجهه است.
2.اگر فردي در معرض عفونت هپاتيت C (Postexposure) قرار گرفت آيا اقدامات پيشگيرانه‌اي جهت عدم ابتلا توصيه مي‌گردد؟
اقدامات مؤثر پيشگيرانه جهت عدم ابتلا به عفونت هپاتيت C بعد از مواجهه (Postexposure) وجود ندارد. بنابراين هم‌اكنون استفاده از ايمونوگلبولين (Ig) و يا داروهاي ضد ويروسي توصيه نمي‌گردد.
استفاده از اينترفرون باعث كاهش ميزان ابتلا بعد از مواجهه با ويروس نمي‌شود و با توجه به عوارض آن توصيه نمي‌گردد. اما اگر فرد مبتلا به هپاتيت حاد C شد بايستي فرد به متخصص جهت تصميم‌گيري در مورد شروع درمان ارجاع گردد.
3.جهت جلوگيري از انتقال ويروس هپاتيت C از فرد آلوده به ديگران چه توصيه‌هايي مفيد است؟
افراد آلوده نبايد از مسواك مشترك، تيغ و وسايل اصلاح مشترك استفاده نمايند. بايستي روي زخم‌هاي بدن خود را با وسايل استريل بپوشانند تا خون آنها ديگران را آلوده ننمايد.
به فرد آلوده اكيداً توصيه مي‌گردد كه در صورت استفاده از مواد محرك توهم‌زا و يا مخدر آنها را ترك نمايد. در معتادين تزريقي كه اعتياد را ادامه مي‌دهند توصيه مي‌گردد از سوزن‌هاي مشترك، سرنگ مشترك، پنبه آغشته به الكل مشترك استفاده ننمايند و وسايل مورد استفاده را بعد از يك‌بار مصرف در جعبه‌هاي مخصوص جمع‌آوري اين مواد (Safty box) قرار دهند و لكه‌هاي خون آلوده را به وسيله مواد سفيدكننده خانگي و ضدعفوني كننده مي‌توان تميز نمود.